مجاهدین و عربستان
سه شنبه, ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ۰۸:۴۸ ق.ظ
پرونده سیاه: هر چقدر روابط با عربستان، برای گروه تروریستی مجاهدین خلق در
خارج از کشور ایران خوشایند و مثبت باشد، برای داخل ایران، افکار عمومی،
روشنفکران داخل ایران، مردم کوچه و بازار، جوانان و دانشگاهیان ایرانی،
بسیار ناخوشایند و نامیمون می باشد. واقعیت این است که مردم ایران دل خوشی
از کشورهای عربی و بطور خاص رژیم عربستان سعودی ندارند و این کشور همواره
مرکز دشمنی علیه ایران بوده است، چه در گذشته های بسیار دور و چه در حال
حاضر....
منبع: پرونده سیاه
روابط سازمان مجاهدین خلق با اعراب خصوصاً شیوخ و ملوک حوزه خلیج فارس، پیشینه قدیمی دارد. از روابط با ملک حسین و فرزندش ملک حسن اردنی گرفته تا ملک عبدالله و سیار ملوک منطقه؛ اما این روابط هیچگاه رسمی نبوده و یا اینکه حداقل از سوی کشورهای عربی نظیر اردن و عربستان و مصر رسماً تأیید و تبلیغ نشده است.
رابطه با اعراب (خصوصاً عربستان سعودی) برای مجاهدین خلق متضمن و در بر گیرنده دو موضوع مهم می باشد (یعنی در واقع دارای 2 پیام برای مجاهدین خلق است):
اول وجه سیاسی: عربستان سعودی بعنوان بزرگترین و مؤثرترین کشور عربی (در گذشته این نقش را مصر یا عراق داشته است) در حال حاضر نقش برادر بزرگتر کشورهای عربی را بازی می کند، یعنی حُسن رابطه با عربستان سعودی، به معنای حُسن روابط با دیگر کشورهای کوچکتر عربی است و مورد قابل توجه دیگر اینست که این کشور با وجود دارا بودن ذخایر عظیم نفت و گاز و همچنین محوریت جهان اسلام بعنوان مرکز ظهور اسلام و با قرار گرفتن مهمترین مراکز و شهرهای اسلامی (مکه و مدینه) در آن کشور، دارای وزنه سیاسی و جهانی بزرگی می باشد. از این جهات همراهی و همکاری این کشور با سازمان مجاهدین خلق متضمن کمک های بسیار مادی بوده (این کمک ها اگر در گذشته محدود و غیرعلنی بوده است در حال حاضر گسترده تر و علنی خواهد شد) و از طرفی هم وزن لابیگری گروه تروریستی مجاهدین را در کنگره و سنای آمریکا و انگلستان بالا خواهد برد، زیرا همانطور که می دانید ثروت های عظیم عربستان در بانک های آمریکا و انگلستان حرف اول را می زند و همین ثروت ها قدرت لابیگری آنان را در این کشورها بالا برده است، به این صورت که اگر لابی قدرتمند عربستان به یاری گروه تروریستی مجاهدین خلق بیاید بی مهری های گذشته آمریکا و انگلستان را نسبت به این گروه تروریستی جبران نموده و حمایت از آنان را بیشتر خواهد کرد، پس تا اینجای کار روابط عربستان (آنهم روابط رسمی و علنی) برای مجاهدین خلق دارای دستاوردهای بسیاری، خصوصاً از لحاظ مادی و قدرت لابیگری خواهد بود.
دوم وجه داخلی: هر چقدر این روابط برای گروه تروریستی مجاهدین خلق در خارج از کشور ایران خوشایند و مثبت باشد، برای داخل ایران، افکار عمومی، روشنفکران داخل ایران، مردم کوچه و بازار، جوانان و دانشگاهیان ایرانی بسیار ناخوشایند و نامیمون می باشد. واقعیت این است که مردم ایران دل خوشی از کشورهای عربی و بطور خاص رژیم عربستان سعودی ندارند و این کشور همواره مرکز دشمنی علیه ایران بوده است، چه در گذشته های بسیار دور و چه در حال حاضر، مردم ایران هنوز خاطرات فاجعه منا که صدها زائر ایرانی در آن کشور قربانی شدند را فراموش نکرده اند، مردم ایران تعرض ناجوانمردانه مأمور سعودی به نوجوان زائر ایرانی را فراموش نکرده اند، در حال حاضر عربستان و ایران در اوج تنش بین المللی و روابط دیپلماتیک می باشند، بطوریکه سفارتخانه دو طرف در کشورهای ایران و عربستان تعطیل شده است و حتی این روابط خصمانه به دنیای ورزش هم کشیده شده است، بطوریکه هیچکدام حاضر نیستند مسابقات فوتبال دو کشور در ایران یا عربستان برگزار شود.
بنابراین در پایان و برای جمع بندی باید خاطرنشان کرد که گروه تروریستی مجاهدین خلق از روابط رسمی با اعراب و خصوصاً عربستان بلحاظ بین المللی و اعتبار جهانی منتفع خواهد شد، ولی بلحاظ افکار عمومی در ایران مارک خیانت، یکبار دیگر بر پیشانی آنان خواهد چسبید و انتشار تصاویر رهبران فرقه در کنار صدام حسین، ملک عبدالله، ملک حسین و... در صفحات اجتماعی و اینترنت گویای همین واقعیت است و یادآور خیانت بزرگ این سازمان در جنگ 8 ساله که آنان دست در دست دشمنان ایران با ارتش متجاوز بعث عراق همراه و همگام شدند.
از طرف دیگر هم، این همراهی آل سعود با گروهک تروریستی مجاهدین که دست در خون 20 هزار شهروند ایرانی دارد، هزینه های سنگینی برای رژیم سعودی در بر خواهد داشت و در واقع با این اقدام نابخردانه، رژیم آل سعود آگاهانه خود را در برابر قدرت عظیم منطقه ای جمهوری اسلامی ایران قرار داده است، کاری که حکام سابق سعودی مانند ملک عبدالله هیچگاه به آن تن نداده و هیچگاه بطور رسمی و علنی از مجاهدین خلق حمایت نکردند، زیرا بنابر گزارش منابع اطلاعاتی عربستان در سالهای گذشته، مجاهدین خلق دارای هیچگونه اعتبار و پایگاه اجتماعی در میان مردم ایران نیستند و این موضوع چند سال گذشته مورد تاکید قرار گرفته است.
قابل تذکر و یادآوری است زمانیکه بعد از سقوط صدام حسین، صالح مطلک از عراق، بنابه در خواست سران فرقه، برای جلب حمایت علنی و رسمی عربستان از مجاهدین، وارد مذاکره با سران سعودی شده بود، در آن سالها (بعد از اطلاع حکام سعودی از گزارش وزارت اطلاعات و امنیت رژیم سعودی در مورد عدم وجود اعتبار و شان مجاهدین در میان توده های مردمی در کشور ایران) ملک عبدالله از این موضوع و ورود به حمایت رسمی از آنان سرباز زده و از تنش با جمهوری اسلامی ایران در این زمینه پرهیز کرده است، اما گویا ملک سلمان با توجه به بیماری آلزایمر، قدرت اندیشیدن را از دست داده و فرزند جوان و جویای نامش محمد بن سلمان نیز خام خیالانه عربستان را در ورطه نابودی و سراشیب سقوط قرار داده است، از زمانیکه این جوان خام و آموزش دیده در کالج های غربی زمام امور را بدست گرفته عربستان گرفتار جنگ گسترده با یمن و جنگ نیابتی با جمهوری اسلامی ایران شده است، جنگ هایی که ثروت های عظیم آل سعود را بلعیده و در آینده ای نه چندان دور باعث نابودی آنان خواهد شد.
روابط سازمان مجاهدین خلق با اعراب خصوصاً شیوخ و ملوک حوزه خلیج فارس، پیشینه قدیمی دارد. از روابط با ملک حسین و فرزندش ملک حسن اردنی گرفته تا ملک عبدالله و سیار ملوک منطقه؛ اما این روابط هیچگاه رسمی نبوده و یا اینکه حداقل از سوی کشورهای عربی نظیر اردن و عربستان و مصر رسماً تأیید و تبلیغ نشده است.
رابطه با اعراب (خصوصاً عربستان سعودی) برای مجاهدین خلق متضمن و در بر گیرنده دو موضوع مهم می باشد (یعنی در واقع دارای 2 پیام برای مجاهدین خلق است):
اول وجه سیاسی: عربستان سعودی بعنوان بزرگترین و مؤثرترین کشور عربی (در گذشته این نقش را مصر یا عراق داشته است) در حال حاضر نقش برادر بزرگتر کشورهای عربی را بازی می کند، یعنی حُسن رابطه با عربستان سعودی، به معنای حُسن روابط با دیگر کشورهای کوچکتر عربی است و مورد قابل توجه دیگر اینست که این کشور با وجود دارا بودن ذخایر عظیم نفت و گاز و همچنین محوریت جهان اسلام بعنوان مرکز ظهور اسلام و با قرار گرفتن مهمترین مراکز و شهرهای اسلامی (مکه و مدینه) در آن کشور، دارای وزنه سیاسی و جهانی بزرگی می باشد. از این جهات همراهی و همکاری این کشور با سازمان مجاهدین خلق متضمن کمک های بسیار مادی بوده (این کمک ها اگر در گذشته محدود و غیرعلنی بوده است در حال حاضر گسترده تر و علنی خواهد شد) و از طرفی هم وزن لابیگری گروه تروریستی مجاهدین را در کنگره و سنای آمریکا و انگلستان بالا خواهد برد، زیرا همانطور که می دانید ثروت های عظیم عربستان در بانک های آمریکا و انگلستان حرف اول را می زند و همین ثروت ها قدرت لابیگری آنان را در این کشورها بالا برده است، به این صورت که اگر لابی قدرتمند عربستان به یاری گروه تروریستی مجاهدین خلق بیاید بی مهری های گذشته آمریکا و انگلستان را نسبت به این گروه تروریستی جبران نموده و حمایت از آنان را بیشتر خواهد کرد، پس تا اینجای کار روابط عربستان (آنهم روابط رسمی و علنی) برای مجاهدین خلق دارای دستاوردهای بسیاری، خصوصاً از لحاظ مادی و قدرت لابیگری خواهد بود.
دوم وجه داخلی: هر چقدر این روابط برای گروه تروریستی مجاهدین خلق در خارج از کشور ایران خوشایند و مثبت باشد، برای داخل ایران، افکار عمومی، روشنفکران داخل ایران، مردم کوچه و بازار، جوانان و دانشگاهیان ایرانی بسیار ناخوشایند و نامیمون می باشد. واقعیت این است که مردم ایران دل خوشی از کشورهای عربی و بطور خاص رژیم عربستان سعودی ندارند و این کشور همواره مرکز دشمنی علیه ایران بوده است، چه در گذشته های بسیار دور و چه در حال حاضر، مردم ایران هنوز خاطرات فاجعه منا که صدها زائر ایرانی در آن کشور قربانی شدند را فراموش نکرده اند، مردم ایران تعرض ناجوانمردانه مأمور سعودی به نوجوان زائر ایرانی را فراموش نکرده اند، در حال حاضر عربستان و ایران در اوج تنش بین المللی و روابط دیپلماتیک می باشند، بطوریکه سفارتخانه دو طرف در کشورهای ایران و عربستان تعطیل شده است و حتی این روابط خصمانه به دنیای ورزش هم کشیده شده است، بطوریکه هیچکدام حاضر نیستند مسابقات فوتبال دو کشور در ایران یا عربستان برگزار شود.
بنابراین در پایان و برای جمع بندی باید خاطرنشان کرد که گروه تروریستی مجاهدین خلق از روابط رسمی با اعراب و خصوصاً عربستان بلحاظ بین المللی و اعتبار جهانی منتفع خواهد شد، ولی بلحاظ افکار عمومی در ایران مارک خیانت، یکبار دیگر بر پیشانی آنان خواهد چسبید و انتشار تصاویر رهبران فرقه در کنار صدام حسین، ملک عبدالله، ملک حسین و... در صفحات اجتماعی و اینترنت گویای همین واقعیت است و یادآور خیانت بزرگ این سازمان در جنگ 8 ساله که آنان دست در دست دشمنان ایران با ارتش متجاوز بعث عراق همراه و همگام شدند.
از طرف دیگر هم، این همراهی آل سعود با گروهک تروریستی مجاهدین که دست در خون 20 هزار شهروند ایرانی دارد، هزینه های سنگینی برای رژیم سعودی در بر خواهد داشت و در واقع با این اقدام نابخردانه، رژیم آل سعود آگاهانه خود را در برابر قدرت عظیم منطقه ای جمهوری اسلامی ایران قرار داده است، کاری که حکام سابق سعودی مانند ملک عبدالله هیچگاه به آن تن نداده و هیچگاه بطور رسمی و علنی از مجاهدین خلق حمایت نکردند، زیرا بنابر گزارش منابع اطلاعاتی عربستان در سالهای گذشته، مجاهدین خلق دارای هیچگونه اعتبار و پایگاه اجتماعی در میان مردم ایران نیستند و این موضوع چند سال گذشته مورد تاکید قرار گرفته است.
قابل تذکر و یادآوری است زمانیکه بعد از سقوط صدام حسین، صالح مطلک از عراق، بنابه در خواست سران فرقه، برای جلب حمایت علنی و رسمی عربستان از مجاهدین، وارد مذاکره با سران سعودی شده بود، در آن سالها (بعد از اطلاع حکام سعودی از گزارش وزارت اطلاعات و امنیت رژیم سعودی در مورد عدم وجود اعتبار و شان مجاهدین در میان توده های مردمی در کشور ایران) ملک عبدالله از این موضوع و ورود به حمایت رسمی از آنان سرباز زده و از تنش با جمهوری اسلامی ایران در این زمینه پرهیز کرده است، اما گویا ملک سلمان با توجه به بیماری آلزایمر، قدرت اندیشیدن را از دست داده و فرزند جوان و جویای نامش محمد بن سلمان نیز خام خیالانه عربستان را در ورطه نابودی و سراشیب سقوط قرار داده است، از زمانیکه این جوان خام و آموزش دیده در کالج های غربی زمام امور را بدست گرفته عربستان گرفتار جنگ گسترده با یمن و جنگ نیابتی با جمهوری اسلامی ایران شده است، جنگ هایی که ثروت های عظیم آل سعود را بلعیده و در آینده ای نه چندان دور باعث نابودی آنان خواهد شد.
