از مقام محترم سازمان ملل درخواست
داریم که امکان ملاقات حضوری را داشته باشیم همچنین باند رجوی هیچگونه
امکان تصمیم گیری به محبوسین لیبرتی را نمی دهند. باند رجوی برای بقاى خود
که متلاشی نشود میخواهد به زور هم شده آنها را درعراق نگه دارد. خانواده
جواد عبدی درخواست دارد که فرزندش در محیطی آزاد بتواند محل زندگی خود را
انتخاب نماید با تشکر..

نامۀ خانوادۀ جواد عبدی به مقامات و سازمانهای بین المللی
جناب آقای جان کری وزیری خارجه آمریکا
جناب آقای بانکی مون دبیر کل سازمان ملل
جناب آقای زید رعد الحسین کمیسر حقوق بشر سازمان ملل
سرکارخانم فلاویا بانسیری نائب رئیس کمیسرعالی حقوق بشر
جان کوبیس نماینده ویژه دبیرکل
سرکار خانم جین هول لوت نماینده ویژه کمیساریا در عراق
آنتونیو گوتیرز کمیسرعالی پناهندگان سارمان ملل
با سلام
مدت
30 سال است که جواد عبدی برای ادامه تحصیل به خارج از کشور رفته بود ولی
دراین مدت هیچ خبری از او نداشتیم بعدا فهمیدیم در کمپ اشرف در عراق است
درمدت 30 سال هیچ تماس تلفنی و هیچگونه ارتباط نامه یا اینترنتی نداریم
لذا ما خانواده جواد عبدی نگران سلامت اوهستیم.
تا حالا چهار بار به کمپ اشرف ولیبرتی رفته ایم تا ملاقاتی با جواد عبدی داشته باشیم ولی سران باند رجوی اجازه ملاقات نمی دهند.
از
مقام محترم سازمان ملل درخواست داریم که امکان ملاقات حضوری را داشته
باشیم همچنین باند رجوی هیچگونه امکان تصمیم گیری به محبوسین لیبرتی را نمی
دهند. باند رجوی برای بقاى خود که متلاشی نشود میخواهد به زور هم شده آنها
را درعراق نگه دارد. خانواده جواد عبدی درخواست دارد که فرزندش در محیطی
آزاد بتواند محل زندگی خود را انتخاب نماید با تشکر.
از طرف خانواده جواد عبدی
26 دسامبر 2015
نامۀ خانوادۀ اکبر مجردی به دفتر کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد در بغداد
ریاست محترم کمیساریای امور پناهنگان سازمان ملل آقای آنتونیوگوترز– ژنو
ابتدا لازم می دانم بعنوان یک مسلمان تبریکاتم را بمناسبت آغاز سال نو میلادی به شما و همکارانتان ابراز نمایم.
همچنین مایلم بدانم پس از بیست سال می توانم برادرم اکبر مجردی را که اکنون در کمپ لیبرتی حضور دارد , دیدار نمایم؟
او
از اعضای خانواده ما است و آرزویمان همیشه این بوده که در مناسبتها و
مراسمات جشن ها از جمله عید ملی نوروز در کنار مان بوده و همچنین بتواند در
آن شرکت کند ,ولی افسوس بیست سال می گذرد ما یک زنگ تلفن و تصویر و صدایش
را نشیده ایم واین از دیسپلین مکانی که در آن سکونت دارد ناشی می شود .
آقای
گوترز, مادرم با گذشت بیست سال نتوانست فرزندش را ملاقات نماید ودر اوج
حسرت و جدایی به رحمت خدا پیوست و آیا حقوق بشری مادرم نادیده گرفته نشده
است؟ در این زمینه ,کمیساریا بایستی راه حل سومی در نظر بگیرد و نقش
ه
راه خروج ازاین بن بست را ترسیم نموده تا اینکه ما بتوانیم با برادرمون
ملاقات داشته باشیم . از شما می خواهم به این درخواست من هرچه سریعتر پاسخ
داده و اقدامات مقتضی را اتخاذ کنید.
جعفرمجردی ,ساکن ایران,استان اردبیل
27 دسامبر 2015