در ساختار کاری مجاهدین خلق فضا به گونه ای بود که سازمان دهی کار برای
افراد فقط توسط مسئولین بالا مشخص می شد و نیروها اجازه انتخاب امور مورد
علاقه خود بر اساس تخصص های فردی شان را نداشتند. افراد مرتبا از نقطه ای
به نقطه دیگر چه در عراق و چه در خارج جابجا می شدند. مسئولیت هایشان به
صورت دوره ای تغییر می کرد. ما هیچ گاه برای مدت طولانی در یک کار ثابت نمی
توانستیم باشیم و اگر هم اعتراضی می کردیم یا اصرار بر ماندن در کاری بود
به جلسات انتقادی کشیده می شدیم. در این میان به طور محدودی یکسری نفرات که
تخصص های خاصی داشته و جابجایی آن ها سیستم مربوطه را دچار مشکل می کرد به
اجبار در کارهای تخصصی خویش باقی می ماندند.
