وقایع 16 آذر روز دانشجو و دگردیسی مجاهدین خلق
سه شنبه, ۱۷ آذر ۱۳۹۴، ۰۸:۴۵ ق.ظ
وقایع آذر ۱۳۳۲، نمایانگر واکنش دولت کودتا
به فعالیتهای دانشجویی بود و به دنبال آن سرکوب نظام‌مند تمامی اشکال دیگر
مخالفتها، روی داد. ۱۶ آذر، توسط کنفدراسیون دانشجویان ایرانی خارج از
کشور که مرکز اجتماع و مباحثه مخالفان حکومت پهلوی در خارج از ایران بود،
روز دانشجو نامیده شد. دانشجویان پس از آن، هر سال در این روز اعتصابهای
دانشجویی به راه می‌انداختند و در واقع ۱۶ آذرماه به معیار خوبی برای
ارزیابی میزان نفرت از حکومت شاه و توانایی و نفوذ مخالفان در بین
روشنفکران، تبدیل شد. این روز از آنزمان، همچنان از اهمیت تاریخی برجسته‌ای
در ایران برخوردار بوده است.
در
دههٔ ۱۳۲۰ و اوایل دهه ۱۳۳۵، پس از سقوط حکومت رضاشاه پهلوی و ایجاد فضای
بازتر، فعالیتهای سیاسی در بین دانشجویان دانشگاه تهران (تنها موسسه مدرن
آموزش عالی آن زمان در ایران) بسیار افزایش یافت. در این دوران حزب توده،
از نفوذ بسیاری در بین دانشجویان برخوردار بود چنانکه بنا به گزارشهای
مختلف، بیش از نیمی از دانشجویان دانشگاه تهران عضو و یا هوادار این حزب
بودند. اما در دوران نخست وزیری محمد مصدق و افزایش محبوبیت جبههٔ ملی در
اوایل دهه ۱۳۳۰، محوریت این حزب در دانشگاه به چالش کشیده شد. پس از وقوع
کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، سازمانهای سیاسی تشکیل دهنده جبهه ملی، برای دوره
کوتاهی در یک ائتلاف ضعیف، تحت نام نهضت مقاومت ملی به مقاومت سیاسی دست
زدند و تظاهرات‌ها و اعتصابهای پراکنده‌ای در پاییز همان سال در دانشگاه
تهران و همچنین بازار، از جمله در تاریخ ۱۶ مهر و ۲۱ آبان، در اعتراض به
محاکمه مصدق برگزار شد.
چند هفته پس از این وقایع، اعلام شد که روابط ایران و بریتانیا (که در زمان نخست وزیری مصدق قطع شده بود) از سر گرفته خواهد شد و ریچارد نیکسون نایب ریاست جمهوری وقت آمریکا برای دیدار رسمی به ایران خواهد آمد. این موضوع بهانه لازم برای اعتراضات را فراهم کرد و در ۱۴ آذر به سفارش نهضت مقاومت ملی، دانشجویان فعال به سخنرانی در کلاسها پرداختند و ناآرامی تمامی محوطه دانشگاه تهران را فرا گرفت. دولت وقت برای پیشگیری از هرگونه اقدام بعدی تصمیم به سرکوب اعتراضات گرفت. سربازان و نیروهای ویژه ارتشی پس از هجوم به دانشگاه، به کلاسهای درس حمله کرده و صدها دانشجو را بازداشت و زخمی نمودند. نیروهای امنیتی در دانشکده فنی، اقدام به شلیک تیر کردند که موجب مرگ سه دانشجوی این دانشکده به نامهای احمد قندچی، آذر (مهدی) شریعت رضوی و مصطفی بزرگ نیا شد. فردای آن روز نیکسون به ایران آمد و دکترای افتخاری در رشته حقوق را در دانشگاه تهران که در اشغال مشهود نیروهای نظامی بود، دریافت کرد.
وقایع آذر ۱۳۳۲، نمایانگر واکنش دولت کودتا به فعالیتهای دانشجویی بود و به دنبال آن سرکوب نظام‌مند تمامی اشکال دیگر مخالفتها، روی داد. ۱۶ آذر، توسط کنفدراسیون دانشجویان ایرانی خارج از کشور که مرکز اجتماع و مباحثه مخالفان حکومت پهلوی در خارج از ایران بود، روز دانشجو نامیده شد. دانشجویان پس از آن، هر سال در این روز اعتصابهای دانشجویی به راه می‌انداختند و در واقع ۱۶ آذرماه به معیار خوبی برای ارزیابی میزان نفرت از حکومت شاه و توانایی و نفوذ مخالفان در بین روشنفکران، تبدیل شد. این روز از آنزمان، همچنان از اهمیت تاریخی برجسته‌ای در ایران برخوردار بوده است.
روز 16 آذر و سالگرد آن ماهیت و نقشی ضد امپریالیستی دارد، اگر این روز هر ساله گرامی داشته می شود، پیامی بوده است برای خلق های تحت ستم و سلطه امپریالیزم، که از طرفی خوی وحشیگری نظام سلطه را درک کرده و از طرفی دیگر مقاومت و شهادت دانشجویان جوان در برابر این استعمارگران و استثمارگران را با چشمان خود نظاره گر باشند.
اما سازمان مجاهدین خلق که زمانی خود را پیش قراول مبارزه با امپریالیزم می دانست و ترور مستشاران آمریکایی در ایران را در کارنامه خود داشت، این روزها دچار سردرگمی است.
خبرهایی از سازمان مجاهدین خلق به گوش می رسد که همگان را حیرت زده کرده است، از آنجمله است هماهنگی و همکاری تمام عیار با سلاطین و امیرهای شیخ نشین حوزه خلیج فارس باضافه همکاری اطلاعاتی با آنان و همچنین دست به دامن شدن و هزینه کردن میلیون ها دلار آمریکایی برای لابیگری سناتورمن های آمریکا که از آنجمله است تصویب قانون حمایت از سازمان در جلسه سنای آمریکا با 71 رأی مثبت و امضای این لایحه توسط رئیس جمهور ایالات متحده در نوامبر 2015.
شنیده شده است که سازمان مجاهدین برای هر سخنرانی 5 دقیقه ای این سناتورها بین 2000 تا 10000 دلار می پردازد، بعلاوه هزنیه هتل های چند ستاره و ایاب و ذهاب.
و این موضوع باعث شده است که سازمان مجاهدین سابقاً امپریالیزم ستیز خود به سگ زنجیری امپریالیزم در منطقه تبدیل شود تا پاچه ایرانیان را گرفته و منافع آمریکایی ها را تأمین نماید، تا جائیکه از این کشور سرمایه داری بخواهند تا به ایران حمله کرده و آنجا را اشغال نظامی کنند.
16 آذر 94
چند هفته پس از این وقایع، اعلام شد که روابط ایران و بریتانیا (که در زمان نخست وزیری مصدق قطع شده بود) از سر گرفته خواهد شد و ریچارد نیکسون نایب ریاست جمهوری وقت آمریکا برای دیدار رسمی به ایران خواهد آمد. این موضوع بهانه لازم برای اعتراضات را فراهم کرد و در ۱۴ آذر به سفارش نهضت مقاومت ملی، دانشجویان فعال به سخنرانی در کلاسها پرداختند و ناآرامی تمامی محوطه دانشگاه تهران را فرا گرفت. دولت وقت برای پیشگیری از هرگونه اقدام بعدی تصمیم به سرکوب اعتراضات گرفت. سربازان و نیروهای ویژه ارتشی پس از هجوم به دانشگاه، به کلاسهای درس حمله کرده و صدها دانشجو را بازداشت و زخمی نمودند. نیروهای امنیتی در دانشکده فنی، اقدام به شلیک تیر کردند که موجب مرگ سه دانشجوی این دانشکده به نامهای احمد قندچی، آذر (مهدی) شریعت رضوی و مصطفی بزرگ نیا شد. فردای آن روز نیکسون به ایران آمد و دکترای افتخاری در رشته حقوق را در دانشگاه تهران که در اشغال مشهود نیروهای نظامی بود، دریافت کرد.
وقایع آذر ۱۳۳۲، نمایانگر واکنش دولت کودتا به فعالیتهای دانشجویی بود و به دنبال آن سرکوب نظام‌مند تمامی اشکال دیگر مخالفتها، روی داد. ۱۶ آذر، توسط کنفدراسیون دانشجویان ایرانی خارج از کشور که مرکز اجتماع و مباحثه مخالفان حکومت پهلوی در خارج از ایران بود، روز دانشجو نامیده شد. دانشجویان پس از آن، هر سال در این روز اعتصابهای دانشجویی به راه می‌انداختند و در واقع ۱۶ آذرماه به معیار خوبی برای ارزیابی میزان نفرت از حکومت شاه و توانایی و نفوذ مخالفان در بین روشنفکران، تبدیل شد. این روز از آنزمان، همچنان از اهمیت تاریخی برجسته‌ای در ایران برخوردار بوده است.
روز 16 آذر و سالگرد آن ماهیت و نقشی ضد امپریالیستی دارد، اگر این روز هر ساله گرامی داشته می شود، پیامی بوده است برای خلق های تحت ستم و سلطه امپریالیزم، که از طرفی خوی وحشیگری نظام سلطه را درک کرده و از طرفی دیگر مقاومت و شهادت دانشجویان جوان در برابر این استعمارگران و استثمارگران را با چشمان خود نظاره گر باشند.
اما سازمان مجاهدین خلق که زمانی خود را پیش قراول مبارزه با امپریالیزم می دانست و ترور مستشاران آمریکایی در ایران را در کارنامه خود داشت، این روزها دچار سردرگمی است.
خبرهایی از سازمان مجاهدین خلق به گوش می رسد که همگان را حیرت زده کرده است، از آنجمله است هماهنگی و همکاری تمام عیار با سلاطین و امیرهای شیخ نشین حوزه خلیج فارس باضافه همکاری اطلاعاتی با آنان و همچنین دست به دامن شدن و هزینه کردن میلیون ها دلار آمریکایی برای لابیگری سناتورمن های آمریکا که از آنجمله است تصویب قانون حمایت از سازمان در جلسه سنای آمریکا با 71 رأی مثبت و امضای این لایحه توسط رئیس جمهور ایالات متحده در نوامبر 2015.
شنیده شده است که سازمان مجاهدین برای هر سخنرانی 5 دقیقه ای این سناتورها بین 2000 تا 10000 دلار می پردازد، بعلاوه هزنیه هتل های چند ستاره و ایاب و ذهاب.
و این موضوع باعث شده است که سازمان مجاهدین سابقاً امپریالیزم ستیز خود به سگ زنجیری امپریالیزم در منطقه تبدیل شود تا پاچه ایرانیان را گرفته و منافع آمریکایی ها را تأمین نماید، تا جائیکه از این کشور سرمایه داری بخواهند تا به ایران حمله کرده و آنجا را اشغال نظامی کنند.
16 آذر 94
- نویسنده: سینا سپهر
