چهارشنبه سوری و رؤیاهای مجاهدین

چهارشنبه سوری، یک سنت دیرینه ایرانیان است که در آخرین چهارشنبه سال شمسی، با برافراشتن آتش و پریدن از روی آن، به زعم خود، زردی و پلشتی و کهنگی را از خود به آتش منتقل می کنند و شادابی و سرحالی را از آن می گیرند.

چهارشنبه سوری، یک سنت دیرینه ایرانیان است که در آخرین چهارشنبه سال شمسی، با برافراشتن آتش و پریدن از روی آن، به زعم خود، زردی و پلشتی و کهنگی را از خود به آتش منتقل می کنند و شادابی و سرحالی را از آن می گیرند. این سنت از صدها سال پیش از این در میان ایرانیان مرسوم بوده و به مرور زمان و با توجه به پیشرفتهایی که در زمینه تکنولوژی صورت گرفته دستخوش تغییر شده است. به این معنی که با اضافه کردن آتش بازی و ترقه بازی در کنار آن به آن رنگ و بوی تفریحی بیشتری داده اند. به همین منظور صدها نمونه ترقه بزرگ و کوچک ساخته و پرداخته میشود که در آخرین روزهای عید بازاری بسیار داغ برای خود دست و پا میکنند.

بدیهی است که آدمهای مختلف و بارویکردهای مختلف همیشه در برخورد با یک موضوع، صدها نمونه و مدل از آن ارائه می دهند. برخی بازیهای خطرناک و آتش بازی های آنچنانی را نیز به آن اضافه کرده اند که هر ساله شاهد دهها مورد آتش سوزی و سوختگی آدمها در اثر این بازیهای نابهنجار هستیم.

سازمان مجاهدین خلق که اساسا حیات و رشد و نمو آن روی نابهنجاریها و خرابکاریها و همینطور اتفاقات ناگوار سوار شده است، همیشه از این جریانات آنهم از نوع فاجعه بار آن استفبال میکند و نام این افراد شرور که باعث مرگ صدها نفر می شوند را «جوانان میهن» می گذارد.

سرمایه گذاری مجاهدین روی این است که با این اتفاقات اعتراضی و سر و صدایی شکل بگیره که بتوان از آن برای خود بهره برداری کنند.

هر ساله شاهد این هستیم که با صرف هزینه زیاد و تبلیغات گسترده سعی می کنند از این مسئله برای خود بهره برداری کنند ولی خوشبختانه هر ساله بور تر از سال قبل به همان نقطه اول خود برمیگردند.

کسانی که روز با تانک و توپ نتوانستند رژیم را سرنگون کنند آیا واقعا با ترقه بازی و چهارشنبه سوری می توانند کاری از پیش ببرند؟

***