پیامدهای مرگ رجوی در تشکیلات سازمان مجاهدین
شنبه, ۲۶ تیر ۱۳۹۵، ۱۱:۰۲ ق.ظ
رونده
سیاه: اگر اعضای سازمان در لیبرتی، آلبانی، اورسوراواز و... به یقین برسند
که رجوی فوت کرده است، دیری نخواهد پائید که غارت و هرج و مرج تمام
پایگاهها را فرا خواهد گرفت و آنان که دستشان به منابع مالی و ریالی سازمان
می رسد آن را غارت خواهند کرد و حتی کشت و کشتار و ترور تشکیلاتی هم دور
از ذهن نخواهد بود، مانند سرفصل بعد از دستگیری و اعدام حنیف نژاد....
بعد از اعلام خبر فوت رجوی توسط ترکی
الفیصل هیاهوی زیادی در میان گروههای مختلف ایرانی، رسانه های فارسی زبان،
فضای مجازی و... براه افتاده است. ترکی الفیصل بعنوان یک دیپلمات کارکشته،
فردی اطلاعاتی و با نفوذ بسیار در دستگاه دولتی عربستان سعودی بوده و کسی
نیست که حرف های نسنجیده بزند، خصوصاً اینکه، اگر سخنانش پیرامون فوت رجوی
از روی اشتباه یا عدم اطلاع از موضوع بود، مسلماً بعد از ایراد سخنرانی و
یا طی یک اطلاعیه آن را تصحیح می کرد، اما با گذشت چندین روز از ایراد
سخنرانی توسط ترکی الفیصل هنوز هیچ خبرگزاری رسمی مرتبط با عربستان سعودی
(فارس یا عربی) آن سخنان را رد نکرده است و این بدان معناست که اخبار مربوط
به فوت رجوی معتبر می باشد.
اما اینکه چرا بدین صورت این اتفاق مهم رسانه ای شده و به اطلاع عموم رسیده است، دلایل مختلف می تواند داشته باشد، منجمله می توان به دلایل تشکیلاتی این مرگ در سازمان اشاره کرد که به احتمال نزدیک به یقین، باعث فروپاشی بقایای تشکیلات خواهد شد. مورد بعدی شاید به این خاطر باشد که رهبران فعلی سازمان بوسیله الفیصل می خواهند میزان واکنش ها و تأثیرگذاری های پیرامون این خبر را بسنجند، اگر این واکنش مثبت و قابل کنترل بود در گام بعدی رسانه های سازمان هم آن را تأیید کنند و اگر غیرقابل کنترل و باعث نابودی و فروپاشی سازمان باشد، آن را تکذیب کنند و مثلاً بگویند آقای ترکی الفیصل از روی اشتباه به این موضوع اشاره کرده و بی اطلاع می باشد.
اما اغلب کارشناسان و خبرگان سیاسی از میان جداشدگان و سایر اقشار خبر مرگ رجوی را بدلایل مختلف تأیید کرده اند.
حال اگر بپذیریم که رجوی واقعاً مرده است می خواهیم تأثیرات این مرگ را در تشکیلات مجاهدین بررسی کنیم.
بررسی تأثیرات ناشی از مرگ رجوی بر تشکیلات مجاهدین:
واقعیت این است که سازمان مجاهدین فعلی، آن سازمان اصولی سابق که بوسیله حنیف نژاد پایه گذاری شد نمی باشد، زیرا آن سازمان بر اساس سانترالیزم دموکراتیک و رهبری جمعی اداره می شده، اما این سازمان به تمام و کمال حاصل نبوغ و خودکامگی مسعود رجوی است و بطور خاص از سال 1364 به بعد و سرفصل اعلام انقلاب ایدئولوژیک، فقط و فقط به افکار و اعمال وی وابستگی پیدا کرده است و کسی غیر از او قادر به هدایت این سازمان نمی باشد. برای مثال و واضح تر شدن موضوع برای عموم، می توان به یک وسیله نقلیه ای اشاره کرد که بصورت تمام و کمال بوسیله یک فرد طراحی شده است و تک تک پیچ و مهره های آن توسط یک نفر نصب شده است، طراحی بدنه و رنگ، موتور و گیربکس آن تنها و تنها توسط یک فرد ساخته شده و نهایتاً این خودروی عجیب و غریب فقط یک راننده داشته و همان یک راننده نیز از کمیت و کیفیت آن باخبر و آگاه است. حال اگر طراح و راننده آن وسیله عجیب و غریب، بطور ناگهانی معدوم شود این وسیله نقلیه بلااستفاده خواهد ماند.
رهبری مجاهدین سالهاست که به تنهایی استراتژی و تاکتیک های سارمان را ترسیم کرده و آن را هدایت کرده است و تمام فرماندهان کارآمد را از صحنه خارج کرده است، حال اگر این فرد مرده باشد، سازمان مجاهدین خلق که در حال حاضر هم حال و روز خوشی ندارد بسرعت برق و باد فرو خواهد ریخت.
اگر اعضای سازمان در لیبرتی، آلبانی، اورسوراواز و... به یقین برسند که رجوی فوت کرده است، دیری نخواهد پائید که غارت و هرج و مرج تمام پایگاهها را فرا خواهد گرفت و آنان که دستشان به منابع مالی و ریالی سازمان می رسد آن را غارت خواهند کرد و حتی کشت و کشتار و ترور تشکیلاتی هم دور از ذهن نخواهد بود، مانند سرفصل بعد از دستگیری و اعدام حنیف نژاد که تشکیلات سازمان وارد فاز تصفیه حساب درونی و انشعاب قرار گرفت.
اما اینکه چرا بدین صورت این اتفاق مهم رسانه ای شده و به اطلاع عموم رسیده است، دلایل مختلف می تواند داشته باشد، منجمله می توان به دلایل تشکیلاتی این مرگ در سازمان اشاره کرد که به احتمال نزدیک به یقین، باعث فروپاشی بقایای تشکیلات خواهد شد. مورد بعدی شاید به این خاطر باشد که رهبران فعلی سازمان بوسیله الفیصل می خواهند میزان واکنش ها و تأثیرگذاری های پیرامون این خبر را بسنجند، اگر این واکنش مثبت و قابل کنترل بود در گام بعدی رسانه های سازمان هم آن را تأیید کنند و اگر غیرقابل کنترل و باعث نابودی و فروپاشی سازمان باشد، آن را تکذیب کنند و مثلاً بگویند آقای ترکی الفیصل از روی اشتباه به این موضوع اشاره کرده و بی اطلاع می باشد.
اما اغلب کارشناسان و خبرگان سیاسی از میان جداشدگان و سایر اقشار خبر مرگ رجوی را بدلایل مختلف تأیید کرده اند.
حال اگر بپذیریم که رجوی واقعاً مرده است می خواهیم تأثیرات این مرگ را در تشکیلات مجاهدین بررسی کنیم.
بررسی تأثیرات ناشی از مرگ رجوی بر تشکیلات مجاهدین:
واقعیت این است که سازمان مجاهدین فعلی، آن سازمان اصولی سابق که بوسیله حنیف نژاد پایه گذاری شد نمی باشد، زیرا آن سازمان بر اساس سانترالیزم دموکراتیک و رهبری جمعی اداره می شده، اما این سازمان به تمام و کمال حاصل نبوغ و خودکامگی مسعود رجوی است و بطور خاص از سال 1364 به بعد و سرفصل اعلام انقلاب ایدئولوژیک، فقط و فقط به افکار و اعمال وی وابستگی پیدا کرده است و کسی غیر از او قادر به هدایت این سازمان نمی باشد. برای مثال و واضح تر شدن موضوع برای عموم، می توان به یک وسیله نقلیه ای اشاره کرد که بصورت تمام و کمال بوسیله یک فرد طراحی شده است و تک تک پیچ و مهره های آن توسط یک نفر نصب شده است، طراحی بدنه و رنگ، موتور و گیربکس آن تنها و تنها توسط یک فرد ساخته شده و نهایتاً این خودروی عجیب و غریب فقط یک راننده داشته و همان یک راننده نیز از کمیت و کیفیت آن باخبر و آگاه است. حال اگر طراح و راننده آن وسیله عجیب و غریب، بطور ناگهانی معدوم شود این وسیله نقلیه بلااستفاده خواهد ماند.
رهبری مجاهدین سالهاست که به تنهایی استراتژی و تاکتیک های سارمان را ترسیم کرده و آن را هدایت کرده است و تمام فرماندهان کارآمد را از صحنه خارج کرده است، حال اگر این فرد مرده باشد، سازمان مجاهدین خلق که در حال حاضر هم حال و روز خوشی ندارد بسرعت برق و باد فرو خواهد ریخت.
اگر اعضای سازمان در لیبرتی، آلبانی، اورسوراواز و... به یقین برسند که رجوی فوت کرده است، دیری نخواهد پائید که غارت و هرج و مرج تمام پایگاهها را فرا خواهد گرفت و آنان که دستشان به منابع مالی و ریالی سازمان می رسد آن را غارت خواهند کرد و حتی کشت و کشتار و ترور تشکیلاتی هم دور از ذهن نخواهد بود، مانند سرفصل بعد از دستگیری و اعدام حنیف نژاد که تشکیلات سازمان وارد فاز تصفیه حساب درونی و انشعاب قرار گرفت.
