دموکراسی ایرانی
دوشنبه, ۸ شهریور ۱۳۹۵، ۰۸:۳۲ ق.ظ
پرونده سیاه: در رابطه با زندان هم واقعاً زندان ها مانند گذشته های بسیار
دور نیست، بلکه دارای امکانات رفاهی بوده و اساس زندانی هایی که در زندان
بسر می برند با مسئولین زندان روابط دوستانه و حتی خانوادگی داشته و زندان
برای آنان بمثابه یک دانشکده فنی می باشد، بطوریکه آنان موفق می شوند در
مدت بازداشت، حرفه آموزی داشته و....
سازمان مجاهدین خلق گویی که هنوز در
مناسبات 60،50 سال گذشته سیر می کند. نمی داند که در ایران کنونی دموکراسی
برقرار است. در رابطه با اعدام های سال 67 آنقدر دموکراسی در بیان و
تبلیغات رسانه ای وجود دارد که هم مسئولین نظام و هم مردم کوچه و بازار به
راحتی اظهارنظر می کنند، بعنوان مثال همین اخیراً بسیاری مسئولین مملکتی
منجمله آقای مطهری نایب رئیس مجلس شورای اسلامی از دادستان کشور پیرامون
نوار صوتی آیت الله منتظری توضیح شفاف خواسته و گفته است در صورتی که در
گذشته اشتباهی صورت گرفته باشد، باید به خانواده های آنان (اعدام شدگان)
خسارت پرداخت شده و مورد دلجویی قرار گیرند. اما سازمان مجاهدین خلق کجای
کار است، آنان هر نوع انتقاد و دگراندیشی را در مناسبات پوسیده سازمان، بر
نمی تابند و به هیچ کس اجازه ارائه اشکال و انتقاد نمی دهند.
مناسبات آنان مانند مناسبات قرون وسطا اداره می شود، بطوریکه یک نفر فکر می کند، تصمیم گیری می کند، دستور می دهد و دیگران باید اجرا کنند، اما ایران اسلامی این روزها بصورت دموکراتیک اداره می شود، کسی از انتقاد کردن نمی هراسد و اگر یک شخص عادی و شهروند ساده خطایی از یک مسئول مملکتی مشاهده کند، براحتی می تواند از او شکایت کرده و وی را استیضاح کند.
در رابطه با زندان هم واقعاً زندان ها مانند گذشته های بسیار دور نیست، بلکه دارای امکانات رفاهی بوده و اساس زندانی هایی که در زندان ها بسر می برند با مسئولین زندان روابط دوستانه و حتی خانوادگی داشته و زندان برای آنان بمثابه یک دانشکده فنی می باشد، بطوریکه آنان موفق می شوند در مدت بازداشت، حرفه آموزی داشته و حتی از طریق کارگاههای داخل زندان برای خود درآمدزایی کنند. افراد زیادی را می شناسم که در حال حاضر بعنوان استاد کارهای نجاری، کارهای ساختمانی، تعمیر لوازم خانگی و... مشغول کار هستند و این افراد زندانیان سابق می باشند که در حال حاضر به زندگی جدید باز گشته اند؛ پس سازمان معلوم الحال مجاهدین بهتر است که کلاه خود را دو دستی بگیرد تا در آلبانی و عراق و پاریس آن را باد نبرد و بهتر است ساختار ضد مردمی و ضد دموکراتیک خود را وصله پینه کند تا شاید مورد قبول امپریالیست ها قرار گیرد.
مناسبات آنان مانند مناسبات قرون وسطا اداره می شود، بطوریکه یک نفر فکر می کند، تصمیم گیری می کند، دستور می دهد و دیگران باید اجرا کنند، اما ایران اسلامی این روزها بصورت دموکراتیک اداره می شود، کسی از انتقاد کردن نمی هراسد و اگر یک شخص عادی و شهروند ساده خطایی از یک مسئول مملکتی مشاهده کند، براحتی می تواند از او شکایت کرده و وی را استیضاح کند.
در رابطه با زندان هم واقعاً زندان ها مانند گذشته های بسیار دور نیست، بلکه دارای امکانات رفاهی بوده و اساس زندانی هایی که در زندان ها بسر می برند با مسئولین زندان روابط دوستانه و حتی خانوادگی داشته و زندان برای آنان بمثابه یک دانشکده فنی می باشد، بطوریکه آنان موفق می شوند در مدت بازداشت، حرفه آموزی داشته و حتی از طریق کارگاههای داخل زندان برای خود درآمدزایی کنند. افراد زیادی را می شناسم که در حال حاضر بعنوان استاد کارهای نجاری، کارهای ساختمانی، تعمیر لوازم خانگی و... مشغول کار هستند و این افراد زندانیان سابق می باشند که در حال حاضر به زندگی جدید باز گشته اند؛ پس سازمان معلوم الحال مجاهدین بهتر است که کلاه خود را دو دستی بگیرد تا در آلبانی و عراق و پاریس آن را باد نبرد و بهتر است ساختار ضد مردمی و ضد دموکراتیک خود را وصله پینه کند تا شاید مورد قبول امپریالیست ها قرار گیرد.
