چندی پیش 19 فروردین بود . روزی که 36 نفر از اسرا و انسانهای مغزشویی شده فرقه رجوی در قرارگاه اشرف کشته شدند. تقریبا تمام آنهایی که بعد از این تاریخ از سازمان جداشدند وقتی یادی از آن روز می کنند ، متفق القول می گویند ورود نیروهای پلیس عراق از ابتدا به منظور کشت و کشتار نبود و تحریک سازماندهی شده سران فرقه آن رویارویی را به آنچه شد تبدیل کرد.
مریم رجوی که همواره در پی فرصت هایی برای سوء استفاده تبلیغاتی به نفع فرقه است در جلسه ای که به این منظور در فرانسه ترتیب دادند به زعم خود یاد و خاطره کشته شدگان را گرامی داشت و تصویر خلق شده در روز 19 فروردین و مناسبتهای مشابه در گذشته را اینطور تعبیر کرد:
" برخی لحظه‌ها و تصویرها هست که گویی تمام تاریخ و هویت و ایمان مجاهدین به خوبی در آنها بارز میشود."
مریم رجوی اتفاقا اینبار درست می گوید . ولی پس زمینه آن تصاویر عامدانه و با رندی مکتوم شده است . پس زمینه ها گویای پیام عمیق تری از تصاویر هستند . آنها را واضح تر باید دید.
تاریخ به هیج وجه فراموش نمی کند ، فرقه رجوی با نسلی که به او اعتماد کرد ، چه کرد .
*روزی که مسعود رجوی در زندان ساواک شاه اطلاعات خانه های تیمی سازمان و از جمله کروکی محل حنیف نژاد را لو داد ، فراموش نمی شود .
*تعلیق حکم اعدام مسعود رجوی که با وساطت برادرش کاظم رجوی با رئیس وقت ساواک به تحقق پیوست ، فراموش نمی شود . بعدها مشخص شد کاظم رجوی در استخدام نیروهای ساواک شاه بود .
*اعتراف مسعود رجوی به بیژن جزنی که گفت : من به مکتب سوسیالیست اعتقاد دارم ، ولی در عمل خود را بچه مسلمان می خواند و تلفیقی از اسلام و سوسیالیست را تئوریزه کرد و اسلام را راست ، سوسیالیست را چپ و تئوری خودساخته اش را در مختصات چپ مارکسیست معرفی کرد ، فراموش نمی شود .
*قهر و انتقام گیری مسعود رجوی از مردم ایران که پس از انقلاب 57 او را فردی صالح برای ریاست امور کشور ندانستند ، و چون شیطان رجیم اقدام به تخریب و انهدام خانواده ها کرد ، فراموش نمی شود .
*جدا کردن بخشی از نیروی جوان جامعه با دست اندازی به باورهای مذهبی آنان که در نهایت به فرقه ای مخرب تبدیل شد ، فراموش نمی شود.
*تغییر دفتر سیاسی سازمان به رهبری ایدئولوژیکی توسط مسعود رجوی فراموش نمی شود.
*ماجرای ازدواج مسعود رجوی با مریم رجوی فراموش نمی شود.
* داستانهای طلاق های اجباری با مضمون انقلاب خود ساخته ایدئولوژیک فراموش نمی شود.
*رفتن به عراق و هم دستی با صدام که دشمن در حال جنگ با مردم ایران بود فراموش نمی شود.
*مغزشویی اعضا برای تبری جستن از خواسته های طبیعی و انسانی و رهبری فرقه ای رجوی فراموش نمی شود.
*لو دادن تیم های عملیاتی اعزامی به داخل کشور به منظور بهره جویی تبلیغاتی از کشته شدن آنها درسالهای 76 الی 80 ، فراموش نمی شود.
*هدایت اعضا برای کشتن و مجروح نمودن بسیاری از مردم کوچه وبازار ایران توسط رجوی فراموش نمی شود.
*قرار دادن اطلاعات نظامی ایران در اختیار صدام در جنگ 8 ساله فراموش نمی شود.
*مزدوری برای صدام و اقدام به کرد کشی در کشور بیگانه توسط رجوی فراموش نمی شود.
*از دور خارج کردن شخصیت های منتقد از شورای باسمه ای با بهانه های خود ساخته ، فراموش نمی شود.
*زندانی و شکنجه گسترده وقتل اعضا در سال 73 که به منظور خاموش کردن صدای منتقد در درون تشکیلات بود ، فراموش نمی شود.
*دزدیدن و اغفال ایرانانی که در مسیر پناهندگی به ترکیه ، دبی و... رسیده بودند و انتقال آنان به قرارگاه اشرف فراموش نمی شود.
*جریان نشست های سال 80 و تخطئه اعضا به منظور ایجاد ماشین های انسان نمایی که فاقد هر گونه تصمیم و اراده باشند ، فراموش نمی شود.
*عقد زنان در پس طلاق های اجباری توسط مسعود رجوی ، فراموش نمی شود.
*چرخش 180 درجه ای شعارهای ضد آمریکایی و دوست شدن یک شبه با نیروهای ائتلاف در جریان اشغال عراق ، فراموش نمی شود.
*اینکه به اذعان بسیاری از فرماندهان نیروهای آمریکایی حفاظت قرارگاه اشرف به سازمان گفته شد بعد از اشغال عراق می توانند گزینه کشور ثالث و خروج از عراق را در برنامه قرار دهند ولی با دغل بازی های فرقه ای درون تشکیلاتی اعضا را همچنان در قرارگاه اشرف نگاه داشتند و آنها را دم تیغ دادند ، فراموش نمی شود.
*اجبار زنان به برگزاری جشن و پایکوبی جلوی آمریکایی ها در قرارگاه اشرف ، فراموش نمی شود.
*خود سوزیهایی که با فرمان تشکیلاتی در فرانسه بوجود آمد ، فراموش نمی شود.
*تعبیر کانون خانواده به کانون فساد برای اعضا در برخورد با خانواده هایی که برای دیدار عزیزانشان می آمدند ، فراموش نمی شود.
*سوء استفاده از هنرمندان و تخریب شخصیت آنها ، فراموش نمی شود.
*ایجاد شبکه های سنی و سازماندهی و آموزش بسیاری از عراقی ها در قرارگاه اشرف به منظور تحریک فتنه مذهبی در عراق ، فراموش نمی شود.
*تحریک عامدانه اعضا در قبال نیروهای عراقی به منظور ایجاد درگیری و به کشتن دادن اعضا در قرارگاه اشرف فراموش نمی شود.
*هم نوایی با عربستان ، اسرائیل ، آمریکا و داعشی های سوریه فراموش نمی شود.
*اختلال روند پناهندگی اعضاء به منظور تقویت سیطره شوم تشکیلات فرقه ای خود در آلبانی فراموش نمی شود.
و همچنان این پرونده باز است وباید دید به کجا می رسد...
آری این است پس زمینه تاریخ و ایمان مجاهدین که مریم رجوی ادعای آن را دارد .
حسینی
سید ولی محمدزاده ازاسرای به گروگان رفته از اردوگاههای صدام به اردوگاه
کار اجباری رجوی و تشکیلات مافیایی اش محسوب میشود و بالغ بر27 سال است که
بدنبال اسارتش درزندانهای رجوی ازدنیای بیرون وخانواده خاصه همسر و
فرزندانش بی خبراست .
بارها وبارها با جمیع اعضای این خانواده بزرگوار خاصه فرزند ارشد اسیر بنام
مجتبی به دیدار و گفتگونشستم وتنها خواسته مشروع وبحق مجتبی درآغوش کشیدن
پدربود.
 |
|
محمد طاهر محمد زاده آسیب دیده از گماشته های رجوی در سفر به اشرف |
آقای محمدطاهرمحمدزاده دربازگشت ازآخرین حضورش از زندان لیبرتی
دراسفندماه گذشته (یکماه پیشتر) پیگیر شفای پدربیمار دربیمارستان رسول اکرم
رشت بود ومدام طی تماس تلفنی ازآخرین وضعیت روحی وجسمی پدرگزارش میداد و
ته خط با اشک وآه وناله میگفت: " پدرم سخت درانتظار سید ولی است و درعین
وضعیت وخیم بیماری اش که چندان امیدی برایمان نمانده است مدام اسم سید ولی
را زمزمه میکند ومیگوید ایکاش می توانست در واپسین لحظات حیاتش فرزند
وجگرگوشه اش را درآغوش بگیرد."
بدا به حال رجوی خائن و وطن فروش و ضد خانواده که روزی می باید پاسخگوی این خانواده های داغدار و دردمند باشد .
درپایان مصیبت وارده را به خانواده محترم محمدزاده خاصه محمدطاهر و مجتبی ی
عزیزعمیقا تسلیت میگویم وبرایشان صبرجمیل آرزومندم وبرای آن مرحوم طلب
مغفرت دارم .
باشد با رهایی سید ولی محمدزاده ازچنگال رجوی و بازگشت به کانون گرم
خانواده مرهمی بر زخمهای عمیق خانواده مصیبت دیده محمدزاده نهاده شود .
خوبست خاطرنشان بکنم که همسر دلسوزسید ولی محمدزاده درپس سالیان تنهایی
ومشکلات عدیده برای دوفرزند برومندش مادری را به اتم وجه به کمال رساند
ونسبت به همسرخود نیز وفادارماند وتن به ازدواج نداد.
درود درود وصدآفرین براین شیرزن مهربان و باهمت وخانواده دوست .
پوراحمد
]
